poñer

Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Galego

• Etimoloxía: do latín pōnere.

• Pronuncia: [poˈɲeɾ] (AFI)

Verbo transitivo

poñer

1. Situar [algo ou alguén nun lugar concreto].

Variantes

• pór

Termos relacionados

• poñer a andar
• poñer a mal
• poñer a cen
• poñer a pan pedir
• poñer a parir
• poñer dos nervios
• poñer en bandexa
• poñer en claro
• poñer lume
• poñer o dedo na chaga
• poñer o ramo
• poñer os bois ao carro
• poñer pingando
• poñer por caso
• poñer verde
• poñerse ben
• poñerse na pel de alguén
• poñer(se) ao día

Traducións

• Castelán: poner ^(es).
• Francés: mettre ^(fr).
• Inglés: put ^(en), place ^(en).
• Portugués: pôr ^(pt).

Conxugación

Verbo irregular da 2ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	poñer
Xerundio	poñendo
Participio	posto, posta, postos, postas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	poño	pós	pón	poñemos	poñedes	poñen
	Copretérito	poñía	poñías	poñía	poñiamos	poñiades	poñían
	Pretérito	puxen	puxeches	puxo	puxemos	puxestes	puxeron
	Antepretérito	puxera	puxeras	puxera	puxeramos	puxerades	puxeran
	Futuro	poñerei	poñerás	poñerá	poñeremos	poñeredes	poñerán
	Pospretérito	poñería	poñerías	poñería	poñeriamos	poñeriades	poñerían
Modo Subxuntivo	Presente	poña	poñas	poña	poñamos	poñades	poñan
	Pretérito	puxese	puxeses	puxese	puxésemos	puxésedes	puxesen
	Futuro	puxer	puxeres	puxer	puxermos	puxerdes	puxeren
Modo Imperativo	Afirmativo		pón	poña1		poñede	poñan1
	Negativo		poñas	poña1		poñades	poñan1
Infinitivo conxugado		poñer	poñeres	poñer	poñermos	poñerdes	poñeren

1 Vostede(s)