mandar

Galego

• Pronuncia: /manˈdaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

mandar

1. Dicir [a alguén] que faga [algo].
2. Ter autoridade sobre [un individuo ou grupo].
3. Poñer os medios precisos para que [algo ou alguén] vaia [dun lugar a outro].
   • Sinónimos: enviar.
4. Lanzar [algo contra algo ou alguén].

Verbo intransitivo

mandar

1. Dar orde.
   • Sinónimos: ordenar.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	mandar
Xerundio	mandando
Participio	mandado, mandada, mandados, mandadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	mando	mandas	manda	mandamos	mandades	mandan
	Copretérito	mandaba	mandabas	mandaba	mandabamos	mandabades	mandaban
	Pretérito	mandei	mandaches	mandou	mandamos	mandastes	mandaron
	Antepretérito	mandara	mandaras	mandara	mandaramos	mandarades	mandaran
	Futuro	mandarei	mandarás	mandará	mandaremos	mandaredes	mandarán
	Pospretérito	mandaría	mandarías	mandaría	mandariamos	mandariades	mandarían
Modo Subxuntivo	Presente	mande	mandes	mande	mandemos	mandedes	manden
	Pretérito	mandase	mandases	mandase	mandásemos	mandásedes	mandasen
	Futuro	mandar	mandares	mandar	mandarmos	mandardes	mandaren
Modo Imperativo	Afirmativo		manda	mande1	mandemos	mandade	manden1
	Negativo		mandes	mande1	mandemos	mandedes	manden1
Infinitivo conxugado		mandar	mandares	mandar	mandarmos	mandardes	mandaren

1 Vostede(s)