vestir

Galego

• Etimoloxía: de latín vestīre.

• Pronuncia: /besˈtiɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

vestir

1. Cubrir de roupa ou calzado o corpo.
   • Exemplo: Vestiron o morto cun traxe branco e zapatos negros.
2. Pagar a vestimenta de alguén.
   • Exemplo: Non ten para vestir os fillos.
3. Confeccionar a roupa de alguén.
   • Exemplo: É costureiro e entón viste el mesmo a súa familia.
4. Cubrir algo con outra cousa que o adorna ou protexe.
   • Exemplo: Pois viste moito a roseira diante da casa.
5. Adornar un discurso con xiros literarios ou elegantes.
   • Exemplo: Eu creo que viste demasiado as súas novelas.
6. Disimular un defecto mediante ornamentos ou afectacións.
   • Exemplo: Viste os seus libros como pode.

Verbo pronominal

vestirse

1. Poñerse roupa.
   • Exemplo: Vístete axiña que chegas tarde.
2. Facerlle a roupa a alguén.
   • Exemplo: Me viste miña nai, que é costureira.
3. Poñerse unha cosa sobre outra, cubríndoa.
   • Exemplo: O campo vestiuse de flores.

Verbo intransitivo

vestirse

1. Levar roupa dun estilo ou gusto determinado.
   • Exemplo: Viste así porque che é un dandi.
2. Dito dunha prenda, un material ou unha cor, ser de estilo ou gusto ben considerado.
   • Exemplo: O sombreiro de palla non viste moito para ir a unha voda.

Conxugación

Verbo semirregular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	vestir
Xerundio	vestindo
Participio	vestido, vestida, vestidos, vestidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	visto	vistes	viste	vestimos	vestides	visten
	Copretérito	vestía	vestías	vestía	vestiamos	vestiades	vestían
	Pretérito	vestín	vestiches	vestiu	vestimos	vestistes	vestiron
	Antepretérito	vestira	vestiras	vestira	vestiramos	vestirades	vestiran
	Futuro	vestirei	vestirás	vestirá	vestiremos	vestiredes	vestirán
	Pospretérito	vestiría	vestirías	vestiría	vestiriamos	vestiriades	vestirían
Modo Subxuntivo	Presente	vista	vistas	vista	vistamos	vistades	vistan
	Pretérito	vestise	vestises	vestise	vestísemos	vestísedes	vestisen
	Futuro	vestir	vestires	vestir	vestirmos	vestirdes	vestiren
Modo Imperativo	Afirmativo		viste	vista1		vestide	vistan1
	Negativo		vistas	vista1		vistades	vistan1
Infinitivo conxugado		vestir	vestires	vestir	vestirmos	vestirdes	vestiren

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: de latín vestīre.

• Pronuncia: /besˈtiɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

vestir

1. Vestir

Expresións relacionadas

• quedarse para vestir santos
• vestirse por los pies
• vísteme despacio, que tengo prisa

Conxugación

Verbo semiregular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

infinitivo	vestir
xerundio	vistiendo
participio	vestido, vestida, vestidos, vestidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	presente	visto	vistes	viste	vestimos	vestís	visten
	copretérito (pretérito imperfecto)	vestía	vestías	vestía	vestíamos	vestíais	vestían
	pretérito (indefinido)	vestí	vestiste	vistió	vestimos	vestisteis	vistieron
	futuro	vestiré	vestirás	vestirá	vestiremos	vestiréis	vestirán
	pospretérito (condicional)	vestiría	vestirías	vestiría	vestiríamos	vestiríais	vestirían
Modo Subxuntivo (Conjuntivo)	presente	vista	vistas	vista	vistamos	vistáis	vistan
	pretérito (pretérito imperfecto)	vistiera	vistieras	vistiera	vistiéramos	vistierais	vistieran
		vistiese	vistieses	vistiese	vistiésemos	vistieseis	vistiesen
	futuro1	vistiere	vistieres	vistiere	vistiéremos	vistiereis	vistieren
Modo Imperativo	afirmativo		viste	vista2	vistamos	vestid	vistan2
	negativo		vistas	vista2	vistamos	vistáis	vistan2

1 en desuso 2 usted(es)

Portugués

• Etimoloxía: de latín vestīre.

• Pronuncia: /vɨʃˈtiɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

vestir

1. Vestir