apear

Galego

apear¹

Verbo intransitivo

apear

1. Baixar dun medio de transporte.
   • Exemplo: Apeou do coche, tal e como llo indicou o axente de policía, e colocou as mans no capó do vehículo.
     
     
   • Termos relacionados: descabalgar, desmontar.

Traducións

Baixar dun medio de transporte.

Castelán: apearse (es).

Verbo pronominal

apearse

1. Baixar dun medio de transporte.
   • Exemplo: Non deixo de dicirlle á nena que non se apee da bicicleta en marcha, pero non hai xeito.
     
     
   • Termos relacionados: descabalgar, desmontar.
2. Non seguir adiante con algo por crer que non hai posibilidade de éxito.
   • Exemplo: Pensaba escribir un libro sobre as súas experiencias como condutor de tren, pero apeouse por mor da falta de interese por parte das editoriais.
     
     
   • Sinónimos: desistir.
3. (Dereito) Renunciar a unha acción xudicial ou a un dereito.
   • Exemplo: «Apeouse do seu dereito a gardar silencio» é unha forma moi correcta de dicir que lles estivo a berrar aos gardas civís durante todo o traxecto.
     
     
   • Sinónimos: desistir.

Traducións

Baixar dun medio de transporte.

Castelán: apearse (es).

Verbo transitivo

apear

1. Facer [a alguén] baixar dun medio de transporte.
   • Exemplo: Apeárono do tren por non levar con el o billete.
     
     
   • Termos relacionados: descabalgar, desmontar.
2. Pousar [algo que se leva no lombo].
   • Exemplo: Foi andando da gasolineira á casa sen apear a bombona nin unha vez en todo o camiño.
     
     
3. Facer [a alguén] abandonar unha actitude ou idea.
   • Exemplo: Insiste en iniciar o proxecto antes de contarmos coa seguridade de que temos o apoio económico necesario, e de aí non o apea ninguén.
     
     
4. Deixar de usar [algo].
   • Exemplo: Non había xeito de que apease a súa actitude de superioridade cara os compañeiros de traballo, e acabou convertíndose nun problema moi serio.
     
     
5. Medir [unhas terras] para marcar os seus límites.
   • Exemplo: Mañá cedo imos apear as terras que nos deixou a avoa.
     
     
6. Deter [un muíño] empregando o apeadoiro.
   • Exemplo: Apea o muíño.
     
     

Traducións

Facer baixar dun medio de transporte.

Castelán: apear (es).

Facer abandonar unha actitude ou idea.

Castelán: apear (es).

Medir terras.

Castelán: apear (es).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	apear
Xerundio	apeando
Participio	apeado, apeada, apeados, apeadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	apeo	apeas	apea	apeamos	apeades	apean
	Copretérito	apeaba	apeabas	apeaba	apeabamos	apeabades	apeaban
	Pretérito	apeei	apeaches	apeou	apeamos	apeastes	apearon
	Antepretérito	apeara	apearas	apeara	apearamos	apearades	apearan
	Futuro	apearei	apearás	apeará	apearemos	apearedes	apearán
	Pospretérito	apearía	apearías	apearía	apeariamos	apeariades	apearían
Modo Subxuntivo	Presente	apee	apees	apee	apeemos	apeedes	apeen
	Pretérito	apease	apeases	apease	apeásemos	apeásedes	apeasen
	Futuro	apear	apeares	apear	apearmos	apeardes	apearen
Modo Imperativo	Afirmativo		apea	apee1	apeemos	apeade	apeen1
	Negativo		apees	apee1	apeemos	apeedes	apeen1
Infinitivo conxugado		apear	apeares	apear	apearmos	apeardes	apearen

1 Vostede(s)

apear²

Substantivo masculino

apear (sg: apear; pl: apeares)

1. Correa, xeralmente de coiro, que se engancha nos extremos dos cancís do xugo e pasa por debaixo do pescozo dun animal ao axugalo.
   • Exemplo: Axustoulle o apear ao boi para que non lle fixese dano ao animal.
     
     
   • Sinónimos: abrocha, barbela, cádiga, cadigueiro, chamil, ladrizo, pealla, pioga.

Castelán

Verbo pronominal

apearse

1. Apear, apearse (baixar dun medio de transporte).

Verbo transitivo

apear

1. Apear (facer [a alguén] baixar dun medio de transporte).
2. Apear (facer [a alguén] abandonar unha actitude ou idea).
3. Apear (medir [unhas terras] para marcar os seus límites).