desistir

Galego

Verbo intransitivo

desistir

1. Non seguir adiante con algo por crer que non hai posibilidade de éxito.
   • Exemplo: Pensaba escribir un libro sobre as súas experiencias como condutor de tren, pero desistiu por mor da falta de interese por parte das editoriais.
     
     
   • Sinónimos: apearse.
2. (Dereito) Renunciar a unha acción xudicial ou a un dereito.
   • Exemplo: «Desistiu do seu dereito a gardar silencio» é unha forma moi correcta de dicir que lles estivo a berrar aos gardas civís durante todo o traxecto.
     
     
   • Sinónimos: apearse.

Conxugación

Verbo regular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	desistir
Xerundio	desistindo
Participio	desistido, desistida, desistidos, desistidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	desisto	desistes	desiste	desistimos	desistides	desisten
	Copretérito	desistía	desistías	desistía	desistiamos	desistiades	desistían
	Pretérito	desistín	desistiches	desistiu	desistimos	desististes	desistiron
	Antepretérito	desistira	desistiras	desistira	desistiramos	desistirades	desistiran
	Futuro	desistirei	desistirás	desistirá	desistiremos	desistiredes	desistirán
	Pospretérito	desistiría	desistirías	desistiría	desistiriamos	desistiriades	desistirían
Modo Subxuntivo	Presente	desista	desistas	desista	desistamos	desistades	desistan
	Pretérito	desistise	desistises	desistise	desistísemos	desistísedes	desistisen
	Futuro	desistir	desistires	desistir	desistirmos	desistirdes	desistiren
Modo Imperativo	Afirmativo		desiste	desista1		desistide	desistan1
	Negativo		desistas	desista1		desistades	desistan1
Infinitivo conxugado		desistir	desistires	desistir	desistirmos	desistirdes	desistiren

1 Vostede(s)