compañeiro

Galego

Adxectivo

compañeiro (ms: compañeiro; mpl: compañeiros; fs: compañeira; fpl: compañeiras)

1. [Persoa] que acompaña ou é acompañada, ben por traballar con un mesmo, por ter relación de parella ou por andar á par.
   • Sinónimos: amigo, camarada, socio.
2. [Persoa ou ente] que pertence ó mesmo grupo que outras e en relación a estas.
   • Sinónimos: amigo, camarada, socio.

Termos relacionados

• Compañeirismo.

Traducións

• Castelán: compañero ^(es).
• Francés: compagnon ^(fr).

Interxección

compañeiro (sg: compañeiro; pl: compañeiros)

1. Definición impropia: vocábulo vocativo empregado para denominar ou chamar a atención dun compañeiro ou acompañante.
   • Sinónimos: amigo, camarada, meu, socio.
   • Termos relacionados: aieu.

Traducións

• Inglés: man ^(en) (obxecto de sexo masculino).

Substantivo

compañeiro (ms: compañeiro; mpl: compañeiros; fs: compañeira; fpl: compañeiras)

1. Persoa que acompaña ou é acompañada, ben por traballar con un mesmo, por ter relación de parella ou por andar á par.
   • Sinónimos: amigo, camarada, socio.
2. Persoa ou ente que pertence ó mesmo grupo ca outras e en relación a estas.
   • Sinónimos: amigo, camarada, socio.
3. Persoa coa que se ten unha relación sentimental.
   • Exemplo: Mañá vou ó cine coa compañeira pero o sábado estou libre.
     
     
   • Sinónimos: amigo, mozo, noivo.
   • Termos relacionados: parella.
4. Persoa, cousa ou institución partidaria de un, favorable a un ou ten boas relacións.
   • Exemplo: Cuba considera Venezuela un compañeiro contra os Estados Unidos.
     
     
   • Sinónimos: amigo, partidario, socio.
   • Antónimos: inimigo.

Traducións

• Castelán: (1, 2) compañero ^(es).
• Francés: (1, 2) compagnon ^(fr).