berrar

Galego

• Pronuncia: /beˈraɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

berrar

1. Facer moito ruído ao falar [dúas ou máis persoas].
   • Sinónimos: algarear, barullar.

Traducións

• Castelán: algarear ^(es), chillar ^(es), gritar ^(es), vocear ^(es).
• Catalán: cridar ^(ca)
• Francés: hurler ^(fr).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	berrar
Xerundio	berrando
Participio	berrado, berrada, berrados, berradas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	berro	berras	berra	berramos	berrades	berran
	Copretérito	berraba	berrabas	berraba	berrabamos	berrabades	berraban
	Pretérito	berrei	berraches	berrou	berramos	berrastes	berraron
	Antepretérito	berrara	berraras	berrara	berraramos	berrarades	berraran
	Futuro	berrarei	berrarás	berrará	berraremos	berraredes	berrarán
	Pospretérito	berraría	berrarías	berraría	berrariamos	berrariades	berrarían
Modo Subxuntivo	Presente	berre	berres	berre	berremos	berredes	berren
	Pretérito	berrase	berrases	berrase	berrásemos	berrásedes	berrasen
	Futuro	berrar	berrares	berrar	berrarmos	berrardes	berraren
Modo Imperativo	Afirmativo		berra	berre1	berremos	berrade	berren1
	Negativo		berres	berre1	berremos	berredes	berren1
Infinitivo conxugado		berrar	berrares	berrar	berrarmos	berrardes	berraren

1 Vostede(s)