muíño

Galego

• Etimoloxía: do latín molīnu, con síncope de lateral alveolar intervocálica e palatalización de nasal alveolar.

• Pronuncia: [mu.ˈi.ɲo̝] (AFI)

Substantivo masculino

muíño (sg: muíño; pl: muíños)

Roda do muíño

1. Máquina para moer
2. (Arquitectura) Edificio que alberga un muíño accionado polo vento ou a auga corrente.
   • Exemplo: Unha noite no muíño, unha noite non é nada. Unha semaniña enteira, iso si que é muiñada.
   • Sinónimos: acea.

Termos relacionados

• moa, rodicio.
• muiñada, muiñar, muiñeiro.
• muíño albar, muíño albeiro
• muíño de auga
• muíño de man
• muíño de mareas, muíño de marés
• muíño de sangue
• muíño de vento
• muíño fariñeiro
• andar co muíño ás envoltas
• levar a auga ó seu muíño
• ter o muíño picado

Traducións

• Albanés: mulli ^(sq).
• Alemán: Mühle ^(de).
• Árabe: طاحونة ^(ar)
• Armenio: ջրաղաց ^(hy), գործարան ^(hy)
• Bretón: milin ^(br), meilh ^(br)
• Casaco: диірмен ^(kk)
• Castelán: molino ^(es).
• Checo: mlín ^(cs).
• Esloveno: mlin ^(sl).
• Esperanto: muelejo ^(eo).
• Finés: mylly ^(fi).
• Francés: moulin ^(fr).
• Grego: μύλος ^(el)
• Grego antigo: μύλη ^(grc)
• Húngaro: malom ^(hu).
• Inglés: mill ^(en).
• Italiano: mulino ^(it).
• Kotava: glefasiko ^(avk)
• Occitano: molin ^(oc)
• Mócheno: mil ^(mhn)
• Neerlandés: molen ^(nl).
• Polaco: wiatrak ^(pl).
• Portugués: moinho ^(pt)
• Sueco: kvarn ^(sv).
• Turco: deǧirmen ^(tr)
• Vasco: errota ^(eu).