deter

Galego

• Pronuncia: /deˈteɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

deter

1. Interromper ou impedir o avance de [algo ou alguén].
   • Sinónimos: atallar, cortar, parar.

Traducións

Interromper ou impedir o avance.

Castelán: parar (es).

Conxugación

Verbo irregular da 2ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	deter
Xerundio	detendo
Participio	detido, detidos, detida, detidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	deteño	detés	detén	detemos	detedes, detendes	deteñen
	Copretérito	detiña	detiñas	detiña	detiñamos	detiñades	detiñan
	Pretérito	detiven	detiveches	detivo	detivemos	detivestes	detiveron
	Antepretérito	detivera	detiveras	detivera	detiveramos	detiverades	detiveran
	Futuro	deterei	deterás	deterá	deteremos	deteredes	deterán
	Pospretérito	detería	deterías	detería	deteriamos	deteriades	deterían
Modo Subxuntivo	Presente	deteña	deteñas	deteña	deteñamos	deteñades	deteñan
	Pretérito	detivese	detiveses	detivese	detivésemos	detivésedes	detivesen
	Futuro	detiver	detiveres	detiver	detivermos	detiverdes	detiveren
Modo Imperativo	Afirmativo		detén	deteña1		detede, detende	deteñan1
	Negativo		deteñas	deteña1		deteñades	deteñan1
Infinitivo conxugado		deter	deteres	deter	determos	deterdes	deteren

1 Vostede(s)