-alxia

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo άλγος (dor, sufrimento).

• Pronuncia: [ˈal.ʃjɐ] (AFI)

Sufixo

-alxia

1. Definición impropia: Sufixo de orixe grega empregado para a formación de varios termos da linguaxe médica co significado de 'dor' no lugar indicado polo primeiro elemento, como en: cardialxia, cefalalxia, gastralxia, odontalxia, otalxia, coxalxia e lumbalxia.

Observacións

Nótese que os dous últimos exemplos citados son compostos híbridos, nos que o primeiro elemento é de orixe latina: coxa (cadeira) e lumbus (ril, rexión dos riles). Polo tanto desde o punto de vista da terminoloxía científica serían incorrectos, pero de feito úsanse en todos os idiomas, por exemplo:

• Alemán: Koxalgie ^(de)
• Castelán: coxalgia ^(es)
• Catalán: coxàlgia ^(ca)
• Francés: coxalgie ^(es)
• Inglés: coxalgia ^(en)
• Italiano: coxalgia ^(it)
• Portugués: coxalgia ^(pt)

A única maneira de escapar da incorrección lingüística sería considerar o sufixo -algia como elemento do latín científico, como fai, entre outros, o dicionario Webster's. De todos os xeitos cómpre dicir que os outros exemplos citados son, en latín científico, préstamos directos do grego clásico, que xa os empregaba:

• καρδιαλγία < καρδία (corazón)
• κεφαλαγία < κεφαλή (cabeza)
• γαστρλαλγία < γαστρός (estómago, ventre)
• οδονταλγία < οδούσ, οδόντος (dente)
• ωταγία < ους, ωτός (orella)