ventre

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués ventre, e este do latín ventrem, acusativo de venter, -tris.

• Pronuncia: /ˈbɛŋ.tɾe̝/ (AFI)

Substantivo masculino

ventre
(sg: ventre; pl: ventres)

1. (Zooloxía) Cavidade do corpo dos animais vertebrados situada entre o tórax e a pelve.
2. (Zooloxía) Conxunto das vísceras contidas nesta cavidade.
3. (Anatomía) Rexión exterior do corpo que galego ao abdome.
4. Parte máis ampla dun recipiente ou dun obxecto.
5. (Física) Parte do centro da porción comprendida entre dous nodos dun corpo vibrante onde é máxima a amplitude das oscilacións.

Termos relacionados

alto ventre, baixo ventre, de ventre, constipación de ventre, facer de ventre, res de ventre, sacar o ventre de mal ano, ventre de aluguer,

Véxase tamén

abdome, bandullo, barriga, panza