cartón

Galego

• Etimoloxía: do italiano cartone, e este do francés cartonné, derivado de cartonner, 'acartonar'.

• Pronuncia: /kaɾ.'toŋ/ (AFI)

Substantivo masculino

cartón
(sg: cartón; pl: cartóns)

1. Material elaborado cunha ou varias capas de pasta de papel, ou co prensado de follas de papel húmidas, colocadas unhas sobre outras, que é máis groso, ríxido e resistente ca este.
   • Exemplo: Unha caixa de cartón.
     
     
2. Obxecto plano, de forma rectangular e feito de cartolina ou de plástico, no que figuran os datos da persoa á que pertence.
3. Recipiente para conter determinados produtos.
   • Exemplo: Ponme seis cartóns de leite. Comprei un cartón de cigarrillos
     
     .
4. (Arquitectura) Motivo decorativo prominente, colocado na clave do arco romano, que adoita levar superposta unha folla de acanto.
5. (Deportes) Cartolina que os árbitros ou os xuíces de diversas modalidades deportivas usan para comunicar determinadas sancións.
   • Exemplo: O árbitro mostroulle cartón amarelo pola súa dura entrada
     
     .
6. (Metroloxía) Medida empregada polos pescadores equivalente á cuarta parte de algo.
7. (Pintura) Debuxo sobre papel ou lenzo, ás veces en color, dunha composición ou figura, executado no mesmo tamaño que ten que ter a obra de pintura, mosaico, etc., para a que servirá de modelo.

Termos relacionados

cartón de fusada, cartón pedra