pertencer
Saltar á navegación
Saltar á procura
Galego
Etimoloxía: do galego-portugués pertẽecer, do latín vulgar *pertinescere, do latín pertineō, de per (a través) + teneō (sosteño).
Pronuncia: [peɾ.tenˈθeɾ] (AFI)
Verbo intransitivo
pertencer
- Ser da propiedade de alguén.
- Formar parte de algo.
- Ser propio da actividade ou responsabilidade de alguén.
Traducións
- Castelán: pertenecer (es).
- Francés: appartenir (fr).
- Inglés: belong (en)
- Italiano: appartenere (it)
- Portugués: pertencer (pt).
Conxugación
Verbo semirregular da 2ª conxugación
Infinitivo | pertencer |
Xerundio | pertencendo |
Participio | pertencido, pertencida, pertencidos, pertencidas |
1 Vostede(s) |
Portugués
Etimoloxía: do galego-portugués pertẽecer, do latín vulgar *pertinescere, do latín pertineō, de per (a través) + teneō (sosteño).
Verbo
pertencer
Categorías:
- Galego
- Entradas en galego derivadas do galego-portugués
- Entradas en galego derivadas do latín
- Entradas en galego con etimoloxía
- Entradas en galego con transcrición fonolóxica
- Verbos intransitivos en galego
- Portugués
- Entradas en portugués derivadas do galego-portugués
- Entradas en portugués derivadas do latín
- Entradas en portugués con etimoloxía
- Verbos en portugués