acanto
Galego
Etimoloxía: do latín acanthus, do grego antigo ἄκανθος (ákanthos).
Pronuncia: [aˈkan.tʊ] (AFI)
Substantivo masculino
acanto (sg: acanto; pl: acantos)
- (Botánica) Planta herbácea perenne da familia das acantáceas da que existen diversas especies. Destaca pola súa beleza ornamental e pola súa altura (ata 150 cm) con follas longas, espiñentas e rizadas e flores abrancazadas, rosáceas ou lilas. É usada como motivo escultórico en capiteis de columnas, como por exemplo na orde corintia.
Castelán
- Etimoloxía: do latín acanthus, do grego antigo ἄκανθος (ákanthos).
- Pronuncia: [aˈkan.to] (AFI)
Substantivo masculino
acanto (sg: acanto; pl: acantos)
- (Arquitectura e botánica) Acanto.
Categorías:
- Galego
- Entradas en galego derivadas do latín
- Entradas en galego derivadas do grego antigo
- Entradas en galego con etimoloxía
- Entradas en galego con transcrición fonolóxica
- Substantivos masculinos en galego
- Botánica en galego
- Castelán
- Entradas en castelán derivadas do latín
- Entradas en castelán derivadas do grego antigo
- Entradas en castelán con etimoloxía
- Entradas en castelán con transcrición fonolóxica
- Substantivos masculinos en castelán
- Arquitectura en castelán
- Botánica en castelán