Galego

obriga (sg: obriga; pl: obrigas)

Feito de estar alguén obrigado a facer algo.
- Exemplo: Na granxa teño a obriga de munxir todos os días ás vacas. Non teño obriga de dicirlle nada
  
  .
Aquilo que alguén está obrigado a facer.
- Exemplo: Teño que cumprir as obrigas laborais. É a súa obriga ir buscar o leite todos os días
  
  .
Imposición ou exixencia moral que debe rexer a vontade libre.
Vínculo que suxeita a facer ou a absterse de facer algo, establecido por lei, por voluntario outorgamento ou por derivación de certos actos.
Correspondencia que alguén debe ter e manifestar ao beneficio que recibiu doutra persoa.
(Dereito) Documento notarial ou privado en que se recoñece unha débeda ou se promete o seu pago ou outra prestación ou entrega.
Favor.
- Exemplo: Débelles moitas obrigas aos teus pais
  
  .
(Economía) Título ao portador que representa unha suma prestada á entidade que a emitiu.
- Exemplo: A obriga confire ao seu titular a condición de acredor
  
  .
(Alimentación) Antigamente, cortadoría.
- Exemplo: Agora, a carne de obriga non se ole por menos de dous reás a libra.
- Sinónimos: carnicería, carnizaría, cortadoría
(Gandaría Seguro para o gando pactado entre os gandeiros, polo que se resarce a aquel a quen lle morre unha vaca.
- Exemplo: Se a un gandeiro lle morre unha vaca supón unha perda moi grande. Por iso, na parroquia temos a obriga.
  
  (Xosé Ramón Mariño Ferro: Autobiografía dun labrego (Xerais, 2017, 118))