obrigar

Galego

• Etimoloxía: do latín obligāre.

• Pronuncia: /o.'βɾi.ɣɐr/ (AFI)

Verbo transitivo

obrigar

1. Facer que alguén realice algo en contra da súa vontade.
   • Exemplo: O neno non tiña fame, pero a nai obrigouno a comer. ANTÓNIMOS desobrigar, dispensar SINÓNIMO
2. Ter unha lei, disposición, contrato, etc., aplicación ou incidencia sobre unha persoa ou varias.
   • Exemplo: O contrato obriga as dúas partes a cumprir o estipulado. A lei obriga a todos os cidadáns.
3. Facer forza nunha cousa para conseguir un efecto.
4. (Dereito) Suxeitar os bens ao pago de débedas ou ao cumprimento doutras prestacións exixíbeis.

Antónimos

desobrigar, dispensar

Sinónimos

forzar

Termos relacionados

obriga

Verbo pronominal

obrigarse

1. Adquirir o compromiso de facer algo.
   • Exemplo: Os asinantes do tratado obrigáronse a cumprir o alto ao fogo.

Sinónimos

comprometerse

Conxugación

Verbo semirregular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	obrigar
Xerundio	obrigando
Participio	obrigado, obrigada, obrigados, obrigadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	obrigo	obrigas	obriga	obrigamos	obrigades	obrigan
	Copretérito	obrigaba	obrigabas	obrigaba	obrigabamos	obrigabades	obrigaban
	Pretérito	obriguei	obrigaches	obrigou	obrigamos	obrigastes	obrigaron
	Antepretérito	obrigara	obrigaras	obrigara	obrigaramos	obrigarades	obrigaran
	Futuro	obrigarei	obrigarás	obrigará	obrigaremos	obrigaredes	obrigarán
	Pospretérito	obrigaría	obrigarías	obrigaría	obrigariamos	obrigariades	obrigarían
Modo Subxuntivo	Presente	obrigue	obrigues	obrigue	obriguemos	obriguedes	obriguen
	Pretérito	obrigase	obrigases	obrigase	obrigásemos	obrigásedes	obrigasen
	Futuro	obrigar	obrigares	obrigar	obrigarmos	obrigardes	obrigaren
Modo Imperativo	Afirmativo		obriga	obrigue1	obriguemos	obrigade	obriguen1
	Negativo		obrigues	obrigue1	obriguemos	obriguedes	obriguen1
Infinitivo conxugado		obrigar	obrigares	obrigar	obrigarmos	obrigardes	obrigaren

1 Vostede(s)