crítico

Galego

• Etimoloxía: do latín critĭcus, e este do grego antigo κριτικός kritikós; a forma feminina, do latín critĭca, e este do grego clásico κριτική kritikḗ.

Adxectivo

crítico (ms: crítico; mpl: críticos; fs: crítica; fpl: críticas)

1. Pertencente ou relativo á crítica.
   • Exemplo: Opinión crítica.
     
     
2. Que é moi difícil ou de moita gravidade.
   • Exemplo: Situación crítica da economía. Estados críticos dos feridos
     
     .
3. Dito dun momento ou dunha ocasión, que é máis oportuno para algo.
4. Que está inclinado a enxuiciar feitos e condutas xeralmente de forma desfavorábel.
5. (Física) Dito do valor dunha variábel física, a partir do cal se produce un cambio brusco nas propiedades dun sistema.

Substantivo

crítico (ms: crítico; mpl: críticos; fs: crítica; fpl: críticas)

1. Persoa que exerce de forma profesional a crítica, o xuízo sobre un espectáculo ou unha obra artística.

Substantivo feminino

crítica (sg: crítica; pl: críticas)

1. Xuízo expresado, xeralmente de maneira pública, sobre un espectáculo, unha obra artística, etc.
   • Exemplo: Publicou na prensa unha crítica desfavorábel da súa novela
     
     .
2. Conxunto das persoas que, cunha mesma especialización, exercen a crítica nos medios de comunicación.
   • Exemplo: Ao estreo daquela comedia non asistiu a crítica.
     
     
3. Ataque verbal ou comentario negativo.
   • Exemplo: A súa actuación foi obxecto de duras críticas
     
     .

Termos relacionados

aparato crítico, crítica textual, día crítico, edición crítica, humanismo crítico, idade crítica, masa crítica, presión crítica, punto crítico, temperatura crítica.