espectáculo

Galego

• Etimoloxía: do latín spectacŭlum, derivado de spectāre, 'contemplar'.

• Pronuncia: /es.peɣ̞.ˈt̪a.ku.lo/ (AFI)

Substantivo masculino

espectáculo

1. Función ou diversión celebrada nun lugar ao que pode asistir o público, como o cine, o teatro, os deportes, o circo, etc.
   • Exemplo: Son moi afeccioado aos espectáculos deportivos.
     
     
2. Conxunto de actividades profesionais relacionadas cos espectáculos.
   • Exemplo: Teño moitos amigos no mundo do espectáculo.
     
     
3. Cousa que se ofrece á vista ou á contemplación intelectual e que pode levar a atención e mover o ánimo, producindo gozo, asombro, dor ou outros afectos máis o menos vivos ou nobres.
   • Exemplo: No verán, as postas de Sol na ría son un espectáculo grandioso.
     
     
4. Acción, situación, suceso, etc., que se presenta á vista da xente e chama a súa atención.
   • Exemplo: A cidade ofrecía un espectáculo brillante no Nadal. Emborrachouse e deu o espectáculo a toda a parroquia.