conxuntiva

Galego

• Pronuncia: /konʃunˈtiβa̝/ (AFI)

Adxectivo

conxuntiva (sg: conxuntivo; pl: conxuntivos)

1. Feminino singular de conxuntivo.

Substantivo feminino

conxuntiva (sg: conxuntiva; pl: conxuntivas)

1. (Anatomía) Capa de mucosa transparente que tapiza o interior das pálpebras e cobre a esclerótica anterior (branco dos ollos), chegando ata o limbo corneal, onde empeza a córnea. Composta por un epitelio columnar estratificado non queratinozado con células caliciformes, de grosor variable. Axuda a lubricar o ollo, producindo mocos e bágoas, aínda que en menor medida que a glándula lacrimal. Tamén contribúe á vixilancia inmunitaria e a impedir a entrada de microbios no ollo.

Termos relacionados

• conxuntival
• conxuntivite

Traducións

• Alemán: Bindehaut ^(de), Konjunktiva ^(de)
• Castelán: conjuntiva ^(es)
• Catalán: conjuntiva ^(ca)
• Francés: conjonctive ^(fr)
• Grego: επιπεφυκώς ^(el)
• Inglés: conjunctiva ^(en)
• Italiano: congiuntiva ^(it)
• Neerlandés: bindvlies ^(nl), conjunctiva ^(nl)
• Polaco: spojówka ^(pl)
• Portugués: conjuntiva ^(pt)
• Ruso: конъюнктива ^(ru)
• Sueco: bindhinna ^(sv)
• Vasco: konjuntiba ^(eu)