Galego

Etimoloxía: de orixe incerta, quizáis do latín vulgar *barra, ou do latín medieval barra 'barreira', documentada no século XII.

barra (sg: barra; pl: barras)

Peza longa e delgada de metal ou outro material ríxido, polo xeral en forma de cilindro ou de prisma.
- Exemplo: Ían armados con barras de aceiro. Co golpe rompeu a barra da bicicleta
  
  .
Peza longa que hai nos bares ao longo do mostrador.
- Exemplo: Pousou as mans na barra
  
  .
Por extensión, taboleiro ou moble estreito que hai nos bares e cafetarías para servir o que piden os clientes.
- Exemplo: O camareiro deixou as cervexas na barra
  
  .
Peza de pan de forma alongada.
- Exemplo: Gústame máis o molete ca a barra
  
  .
Alimento sólido en forma de prisma.
- Exemplo: Unha barra de xeado
  
  .
Nube que se ve ás veces despois de poñerse o Sol.
- Exemplo: Hoxe o ceo está cheo de barras
  
  .
Banco ou baixo de area na desembocadura dun río, que fai perigosa a navegación.
- Exemplo: O barco encallou na barra do río
  
  .
Trazo delgado e oblicuo (/) que, nunha liña de escritura, serve para separar números, versos nun poema, etc.
- Exemplo: Separar con dúas barras cada acepción
  
  .
(Heráldica) Faixa que atravesa en diagonal o campo do escudo desde o ángulo superior esquerdo ao inferior dereito.
- Exemplo: As cinco barras dos Quiroga
  
  .