superior

Galego

superior¹

• Etimoloxía: do latín superior.

• Pronuncia: [su.pɛˈɾjoɾ] (AFI)

Adxectivo

superior (ms: superior; mpl: superiores; fs: superior; fpl: superiores)

1. Que está situado arriba, na zona alta ou de enriba de algo.
2. De calidade ou valor elevado, mellor, maior, que está na zona alta dunha clasificación ou escala.
3. Máis grande en cantidade ou tamaño.

Traducións

• Alemán: überlegen ^(de)

Substantivo masculino

superior (ms: superior; mpl: superiores; fs: superior; fpl: superiores)

1. Xefe, persoa que lle dá ordes a outra.

Antónimos

• inferior

Termos relacionados

• superioridade
• ensino superior
• letra superior

Traducións

• Alemán: höher ^(de)
• Castelán: superior ^(es)
• Catalán: superior ^(ca)
• Francés: supérieur ^(fr)
• Inglés: higher ^(en), superior ^(en)
• Irlandés: ardchéimiúil ^(ga)
• Italiano: superiore ^(it)
• Neerlandés: superieur ^(nl)
• Portugués: superior ^(pt)
• Romanés: superior ^(ro)
• Sueco: överlägsen ^(sv)

superior²

• Pronuncia: [su.pɛˈɾjoɾ] (AFI)

Substantivo masculino

superior (ms: superior; mpl: superiores; fs: superiora; fpl: superioras)

1. (Relixión) Persoa que goberna un mosteiro, un convento ou calquera outra comunidade relixiosa.

Termos relacionados

• madre superiora
• padre superior