desensortellar
Aparencia
Galego
- Etimoloxía: de ensortellar e o prefixo des-.
- Pronuncia: /desensoɾteˈʎaɾ/ (AFI)
desensortellar
- Saír un óso da súa articulación.
- Sinónimos: derrancar, desartellar, desarticular, descompoñer, descompor, desconxuntar, desortellar, dislocar, esnogar, luxar.
- Dislocar a vaca a articulación que posúe por riba do pezuño.
desensortellarse
- Saírse un óso da súa articulación.
- Sinónimos: desartellarse, desarticularse, desortellarse.
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
Infinitivo | desensortellar |
Xerundio | desensortellando |
Participio | desensortellado, desensortellada, desensortellados, desensortelladas |
1 Vostede(s) |