pene

Galego

• Etimoloxía: do latín pēnis, -is (cola dos cuadrúpedes).

• Pronuncia: [ˈpɛ.nɪ] (AFI)

Substantivo masculino

pene (sg: pene; pl: penes)

1. (Anatomía) Órgano copulador masculino, eréctil, situado na parte inferior do abdome, diante da sínfise pubiana, encargado de situar o seme na vaxina ou no colo do útero da muller; de forma cilíndrica, remata nun avultamento (o glande), e para posibilitar a súa erección está constituído por dous corpos cavernosos e un esponxoso (que contén a uretra) que se enchen de sangue na excitación sexual.
   • Exemplo: Tiña descubertos os testículos e o pene.

Esquema do aparato reprodutor masculino:
1. vexiga urinaria; 2. óso pubiano; 3. pene; 4. corpo cavernoso; 5. glande; 6. prepucio; 7. uretra; 8. colon sigmoide; 9. recto; 10. vesícula seminal; 11. conduto exaculador; 12. próstata; 13, glándula de Cowper; 14. ano; 15. conduto deferente; 16. epidídimo; 17, testículo; 18. escroto.

Sección transversal do pene.

Morfoloxía externa dos xenitais masculinos, co pene fláccido.

Termos relacionados

• cópula
• corpo cavernoso
• corpo esponxoso
• glande
• meato urinario
• prepucio
• testículo
• peneano

Sinónimos

• falo

(populares):

• membro, membro viril
• pilila
• pito
• verga, vergallo

(vulgares):

• caralla, carallo
• gaita
• minga
• maneto
• miñoca
• picha, pixa, pixo
• piroca
• pirola, pirolo
• pirinola
• pisquelo
• pistola, pistolo
• polla

Morfoloxía externa típica do pene en erección.

Traducións

• Alemán: Penis ^(de)
• Castelán: pene ^(es)
• Catalán: penis ^(ca)
• Francés: pénis ^(fr)
• Italiano: pene ^(it)
• Náhuatl: tepolli ^(nah)
• Portugués: pênis ^(pt), pene ^(pt)
• Esloveno: penis ^(sl)

Castelán

• Etimoloxía: do latín pēnis, -is (cola dos cuadrúpedes).

• Pronuncia: [ˈpe.ne] (AFI)

Substantivo masculino

pene (sg: pene; pl: penes)

1. (Anatomía) Pene.