accidente

Galego

Accidente no que estiveron involucrados un coche e unha moto

• Etimoloxía: do latín accĭdens, -entis.

• Pronuncia: /aɡ.θi.ˈden.te/ ou /aɡ.si.ˈden.te/ (AFI)

Substantivo masculino

accidente (sg: accidente; pl: accidentes)

1. Suceso imprevisto ou casual que pode producir dano involuntario a persoas ou cousas.
   • Exemplo: Houbo tres feridos nun accidente de tráfico.
     
     
2. Suceso imprevisto ou casual que altera a orde regular das cousas.
   • Exemplo: Salvo algún pequeno accidente, a súa carreira política foi brillante
     
     .
3. Elevación ou depresión brusca que altera a regularidade do terreo.
   • Exemplo: Era todo unha chaira, sen accidentes no terreo
     
     .
4. Indisposición ou enfermidade xeralmente grave e que aparece de forma repentina.
   • Exemplo: Accidente coronario
     
     .
5. Síntoma grave que se presenta imprevistamente durante unha enfermidade, sen ser dos que a caracterizan.
   • Exemplo: No quirófano houbo un accidente que complicou a operación.
     
     
6. (Filosofía) Calidade ou estado que aparece en algo sen constituír un elemento esencial ou derivado da súa natureza esencial.
   • {{exemplo|A escolástica ocupouse con detalle da noción de accidente.
7. (Música) Cada un dos tres signos cos que se altera a tonalidade dunha nota musical.
   • Exemplo: O sostenido o bemol e o becuadro son tres accidentes.
     
     

Substantivo masculino plural

accidentes

1. (Relixión) Figura, cor, sabor e olor que, na eucaristía, quedan do pan e do viño despois da consagración.