vaíña

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués baynha, beyña, do latín vāgīna ("funda").

• Pronuncia: /baˈiɲa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

vaíña (sg: vaíña; pl: vaíñas)

1. (Botánica) Casula de certas plantas como as fabáceas formada por un par de láminas alongadas.
2. Funda na que se gardan certas armas de fío, ou algunha ferramenta.
   • Termos relacionados: desenvaiñar, envaiñar.
3. Envoltorio normalmente metálico, que contén a carga das balas ou proxectís dunha arma de fogo.
4. Dobradura que se practica no bordo dun tecido para pasar un cordón, unha fita, unha goma etc., ou para evitar simplemente que se esfiañe.

Traducións

• Castelán: vaina ^(es)
• Inglés: pod ^(en), sheath ^(en), scabbard ^(en)