subalterno
Galego
Etimoloxía: do latín tardío subalternus, 'colocado debaixo'.
Pronuncia: /su.βal.'tɛr/no̯ (AFI)
Adxectivo
subalterno (ms: subalterno; mpl: subalternos; fs: subalterna; fpl: subalternas)
- Dise da persoa que está baixo as ordes ou o mado de alguén, ou que ocupa unha posición inferior con relación a outro ou outra.
- Exemplo: Oficial subalterno. As macanógrafas son empragadas subalternas.
- Exemplo: Oficial subalterno. As macanógrafas son empragadas subalternas.
- Que realiza traballos nun centro oficial para os que non se precisan aptitudes técnicas.
- Exemplo: Os ordenanzas e outros subalternos do ministerio están en folga.
- Exemplo: Os ordenanzas e outros subalternos do ministerio están en folga.
Substantivo
subalterno (ms: subalterno; mpl: subalternos; fs: subalterna; fpl: subalternas)
- Empregado de categoría inferior que normalmente traballa de auxiliar.
- Exemplo: Os subalternos dos hospitais reivindican melloras do salario e das condicións de traballo
.
- Exemplo: Os subalternos dos hospitais reivindican melloras do salario e das condicións de traballo
- (Arte) Na tauromaquia, toureiro auxiliar que está ás ordes do primeiro espada.
- Exemplo: Cando saíu o touro un subalterno deulle uns capotazos e deixono preto do mestre
.
- Exemplo: Cando saíu o touro un subalterno deulle uns capotazos e deixono preto do mestre
- (Filosofía) Na lóxica aristotélica, proposición que ten a mesma calidade e os mesmos termos da principal, da que se considera como unha consecuencia inmediata.
- Exemplo: Á proposición do exemplo é subalterna
- Exemplo: Á proposición do exemplo é subalterna