moella

Galego

• Pronuncia: /moˈeʎa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

moella (sg: moella; pl: moellas)

1. (Zooloxía) Órgano do aparello dixestivo que se encontra no tracto dixestivo dalgúns animais, como os arcosauros (dinosauros incluíndo as aves, pterosauros e crocodilianos), miñocas, algúns gasterópodos, algúns peixes e algúns crustáceos e insectos. Trátase dun estómago especializado formado por grosas paredes musculares que se usa para triturar a comida, con frecuencia coa axuda de partículas duras como pedriñas. En certos insectos e moluscos, ten placas ou dentes quitinosos.

Sinónimos

• moega

Traducións

• Alemán: Muskelmagen ^(de), Kaumagen ^(de)
• Armenio: մկանային ստամոքս ^(hy), քարաճիկ ^(hy), քարճիկ ^(hy)
• Búlgaro: воденичка ^(bg)
• Castelán: molleja ^(es)
• Catalán: pedrer ^(ca), grier ^(ca)
• Chinés: 砂囊 ^(zh)
• Danés: muskelmave ^(da), kråse ^(da)
• Esperanto: maĉstomako ^(eo)
• Finés: lihasmaha ^(fi), kivipiira ^(fi)
• Francés: gésier ^(fr)
• Gaélico escocés: sgròban ^(gd)
• Húngaro: zúza ^(hu)
• Ido: gizardo ^(io)
• Inglés: gizzard ^(en)
• Irlandés: eagaois ^(ga)
• Islandés: fóarn ^(is)
• Italiano: ventriglio ^(it)
• Letón: guza ^(lv)
• Lituano: gūžys ^(lt)
• Mongol: хоолой ^(mn), багалзуур ^(mn)
• Neerlandés: spiermaag ^(nl)
• Polaco: żołądek mięśniowy ^(pl), mielec ^(pl)
• Portugués: moela ^(pt)
• Romanés: pipota ^(ro)
• Ruso: второй желудок ^(ru)
• Serbocroata: желудац ^(sh) (želudac)
• Sueco: muskelmage ^(sv)
• Turco: katı ^(tr), konsa ^(tr), taşlık ^(tr)
• Vasco: arandoi ^(eu)