bandexa

Galego

• Etimoloxía: de bandear.

• Pronuncia: /banˈdeʃa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

bandexa (sg: bandexa; pl: bandexas)

1. Recipiente normalmente de metal, plano ou con pouco fondo, onde se poñen cousas, para movelas dun lado a outro, así como para ofrecer ou servir bebidas e alimentos.
2. Peza movible plana para colocar horizontalmente para tapar un oco e soportar obxectos.
3. Prato ou recipiente onde se bota a esmola nunha igrexa.
4. Peza en forma de caixa, sen tapa, que se pode mover, que separa o interior dun baúl, maleta etc.
5. Recipiente onde se coloca papel.

Termos relacionados

• bandexa de xeo
• poñer en bandexa, servir en bandexa
• pousabandexas

Traducións

• Alemán: Tablett ^(de)
• Asturiano: bandexa ^(ast)
• Castelán: bandeja ^(es)
• Francés: plateau ^(fr)
• Inglés: tray ^(en)
• Italiano: vassoio ^(it)
• Portugués: bandeja ^(pt)
• Vasco: erretilu ^(eu), azpil ^(eu)