botar

Galego

botar¹

• Etimoloxía: do galego-portugués botar, do francés antigo bouter ("golpear", "empuxar"), do fráncico *bautan ("golpear", "empuxar", "bater"), do protoxermánico *bautaną ("bater"), do protoindoeuropeo *bʰeyə-, *bʰau- ("bater", "golpear").

• Pronuncia: /boˈtaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

botar

1. Facer saír a alguén ou a algo dun sitio.
   • Sinónimos: desprazar, mover.
2. Poñer, servir comida ou bebida.
   • Exemplo: Bótame un viño.
     
     
3. Aplicar, dar, pór.
   • Exemplo: Vouche botar unha pomada moi boa.
     
     
4. Escorrentar, espantar.
   • Exemplo: Bota o gato fóra da casa.
     
     
5. Emitir, poñer
   • Exemplo: Mañá botan na tele unha película de amor.
     
     
6. Calcular, aproximar.
   • Exemplo: Eu a Andrés bótolle que terá uns trinta anos.
     
     
7. Dar, repartir.
   • Exemplo: Bótame unha boa carta.
     
     
8. Estar un tempo determinado nalgún lugar.
9. Pronunciar, dicir.
   • Exemplo: O cura botou un sermón...
     
     
10. Sementar, plantar.
    • Exemplo: Mañá boto os nabos.
      
      
11. Meter na auga un barco novo.

Traducións

• Inglés: shift ^(en).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	botar
Xerundio	botando
Participio	botado, botada, botados, botadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	boto	botas	bota	botamos	botades	botan
	Copretérito	botaba	botabas	botaba	botabamos	botabades	botaban
	Pretérito	botei	botaches	botou	botamos	botastes	botaron
	Antepretérito	botara	botaras	botara	botaramos	botarades	botaran
	Futuro	botarei	botarás	botará	botaremos	botaredes	botarán
	Pospretérito	botaría	botarías	botaría	botariamos	botariades	botarían
Modo Subxuntivo	Presente	bote	botes	bote	botemos	botedes	boten
	Pretérito	botase	botases	botase	botásemos	botásedes	botasen
	Futuro	botar	botares	botar	botarmos	botardes	botaren
Modo Imperativo	Afirmativo		bota	bote1	botemos	botade	boten1
	Negativo		botes	bote1	botemos	botedes	boten1
Infinitivo conxugado		botar	botares	botar	botarmos	botardes	botaren

1 Vostede(s)

botar²

• Pronuncia: /boˈtaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

botar

1. Bater un corpo contra algo para que saia despedido.

Verbo intransitivo

botar

1. Saír despedido un corpo elástico tras bater nun obstáculo

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	botar
Xerundio	botando
Participio	botado, botada, botados, botadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	boto	botas	bota	botamos	botades	botan
	Copretérito	botaba	botabas	botaba	botabamos	botabades	botaban
	Pretérito	botei	botaches	botou	botamos	botastes	botaron
	Antepretérito	botara	botaras	botara	botaramos	botarades	botaran
	Futuro	botarei	botarás	botará	botaremos	botaredes	botarán
	Pospretérito	botaría	botarías	botaría	botariamos	botariades	botarían
Modo Subxuntivo	Presente	bote	botes	bote	botemos	botedes	boten
	Pretérito	botase	botases	botase	botásemos	botásedes	botasen
	Futuro	botar	botares	botar	botarmos	botardes	botaren
Modo Imperativo	Afirmativo		bota	bote1	botemos	botade	boten1
	Negativo		botes	bote1	botemos	botedes	boten1
Infinitivo conxugado		botar	botares	botar	botarmos	botardes	botaren

1 Vostede(s)