abrollo

Galego

• Etimoloxía: de abre (de abrir) e ollo.

• Pronuncia: /aˈβɾo.ʎo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

Froito (abrollo), inmaturo, do abrollo (planta).

abrollo (sg: abrollo; pl: abrollos)

1. (Botánica) Planta herbácea da familia das zigofiláceas, Tribulus terrestris Linné, anual, pubescente, decumbente (é dicir, de caules rastreiros), con follas compostas, paripinnadas, de cor abrancazada, flores solitarias, amarelas, e froito moi característico, en forma de cruz de Malta, con espiñas duras.
   • Exemplo: O abrollo considérase como unha herba daniña para os cultivos.
     
     
2. (Botánica) Por extensión, dase este nome a outras plantas que medran espontaneamente nos cultivos, especialmente ás que teñen espiñas.
3. (Botánica) Froito destas plantas, cando é espiñento.

Sinónimos

• abroulo
• abroullo

Traducións

• Castelán: abrojo ^(es), cadillo ^(es), cuernos de chivo ^(es), tríbulo ^(es).
• Francés: tribule terrestre ^(fr), croix-de-Malte ^(fr).