xustiza

Galego

A xustiza represéntase alegoricamente pola mitolóxica "Dama da Xustiza", unha muller cos ollos vendados sostendo unha balanza nunha man e unha espada na outra

• Etimoloxía: do galego-portugués justiça, esta derivada do latín justitia ou iustitia.

• Pronuncia: /ʃus.ˈti.θɐ/ (AFI)

Substantivo feminino

xustiza (sg: xustiza; pl: xustizas)

1. Principio moral que leva a determinar que todos deben vivir honestamente.
   • Exemplo: Moitos dos deshontestos deberán ser levados ante a xustiza.
     
     
2. Respecto e recoñecemento dos dereitos e do mérito dunha persoa.
   • {{exemplo|Tratar a xente con xustiza.
3. Poder para aplicar o dereito que rexe as relacións entre as persoas, e exercicio dese poder.
   • Exemplo: Asministrar xustiza. A xustiza castiga os delitos. O peso da xustiza caerá sobre o culpábel
     
     .
4. Conxunto de organismos encargados de exercer ese poder, e persoas que os representan.
   • Exemplo: Estar un asunto en mans da xustiza. Búscao a xustiza.
     
     
5. (Relixión) No cristianismo, unha das catro virtudes cardinais, que consiste na constante e firme vontade de dar a Deus e ao próximo o que lles é debido.

Observacións

Na 2ª acepción seu antónimo é inxustiza.

Termos relacionados

administrar xustiza, en xustiza, executor da xustiza, facer xustiza, facer xustiza a alguén, de xustiza, oír en xustiza, pazo de xustiza, pedir xustiza, sala de xustiza, sol de xustiza, tomar un a xustiza pola súa man, xustiza distributiva, xustiza poética.