rumiar

Galego

• Pronuncia: /ruˈmjaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

rumiar

1. (Zooloxía) Regurxitar un bocado de comida, o bolo alimentario; e realizar unha segunda mastigación do alimento, fenómeno fisiolóxico propio dos animais ruminantes.
   • Sinónimos: remoer.
   • Observacións: Nos ruminantes, a inxestión dos alimentos é seguida dunha rápida deglución, case sen mastigar, para a súa fermentación no rume, primeiro dos preestómagos. Posteriormente, en momentos de repouso, realízase a remoeira, unha segunda mastigación profunda e completa do bolo alimenticio.
   • Exemplo: As vacas rumiaban tranquilamente na corte.
     
     
2. (Figurado) Dar moitas voltas a un asunto intentando atoparlle solución.
   • Exemplo: Teño que rumiar máis ese asunto antes de tomar unha decisión.
     
     
   • Sinónimos: rumiar.

Termos relacionados

• rume
• remoeira, ruminación
• ruminante
• remoallo, rumiallo

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	rumiar
Xerundio	rumiando
Participio	rumiado, rumiada, rumiados, rumiadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	rumio	rumias	rumia	rumiamos	rumiades	rumian
	Copretérito	rumiaba	rumiabas	rumiaba	rumiabamos	rumiabades	rumiaban
	Pretérito	rumiei	rumiaches	rumiou	rumiamos	rumiastes	rumiaron
	Antepretérito	rumiara	rumiaras	rumiara	rumiaramos	rumiarades	rumiaran
	Futuro	rumiarei	rumiarás	rumiará	rumiaremos	rumiaredes	rumiarán
	Pospretérito	rumiaría	rumiarías	rumiaría	rumiariamos	rumiariades	rumiarían
Modo Subxuntivo	Presente	rumie	rumies	rumie	rumiemos	rumiedes	rumien
	Pretérito	rumiase	rumiases	rumiase	rumiásemos	rumiásedes	rumiasen
	Futuro	rumiar	rumiares	rumiar	rumiarmos	rumiardes	rumiaren
Modo Imperativo	Afirmativo		rumia	rumie1	rumiemos	rumiade	rumien1
	Negativo		rumies	rumie1	rumiemos	rumiedes	rumien1
Infinitivo conxugado		rumiar	rumiares	rumiar	rumiarmos	rumiardes	rumiaren

1 Vostede(s)

Traducións

• Castelán: rumiar ^(es).