regurxitar

Galego

• Etimoloxía: do latín gurges, "gorxa", co prefixo re-.

• Pronuncia: [re.ɣuɾ.ʃiˈtaɾ] (estándar), [re.ħuɾ.ʃiˈtaɾ] (con gheada) (AFI)

Verbo transitivo

regurxitar

1. Expulsar pola boca, sen as contraccións propias dos vómitos, alimentos contidos no esófago ou no estómago.
   • Exemplo: É habitual que os bebés regurxiten parte do leite despois de mamaren.
     
     

Traducións

• Alemán: erbrechen ^(de).
• Castelán: regurgitar ^(es).
• Francés: régurgiter ^(fr).
• Inglés: regurgitate ^(en).
• Italiano: rigurgitare ^(it).
• Portugués: regurgitar ^(pt).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	regurxitar
Xerundio	regurxitando
Participio	regurxitado, regurxitada, regurxitados, regurxitadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	regurxito	regurxitas	regurxita	regurxitamos	regurxitades	regurxitan
	Copretérito	regurxitaba	regurxitabas	regurxitaba	regurxitabamos	regurxitabades	regurxitaban
	Pretérito	regurxitei	regurxitaches	regurxitou	regurxitamos	regurxitastes	regurxitaron
	Antepretérito	regurxitara	regurxitaras	regurxitara	regurxitaramos	regurxitarades	regurxitaran
	Futuro	regurxitarei	regurxitarás	regurxitará	regurxitaremos	regurxitaredes	regurxitarán
	Pospretérito	regurxitaría	regurxitarías	regurxitaría	regurxitariamos	regurxitariades	regurxitarían
Modo Subxuntivo	Presente	regurxite	regurxites	regurxite	regurxitemos	regurxitedes	regurxiten
	Pretérito	regurxitase	regurxitases	regurxitase	regurxitásemos	regurxitásedes	regurxitasen
	Futuro	regurxitar	regurxitares	regurxitar	regurxitarmos	regurxitardes	regurxitaren
Modo Imperativo	Afirmativo		regurxita	regurxite1	regurxitemos	regurxitade	regurxiten1
	Negativo		regurxites	regurxite1	regurxitemos	regurxitedes	regurxiten1
Infinitivo conxugado		regurxitar	regurxitares	regurxitar	regurxitarmos	regurxitardes	regurxitaren

1 Vostede(s)