pleno

Galego

• Etimoloxía: do latín plenus.

• Pronuncia: /ˈple.no/ (AFI)

Adxectivo

pleno (ms: pleno; mpl: plenos; fs: plena; fpl: plenas)

1. Completo, cheo.
   • Exemplo: É un home pleno de vida, pleno de vitalidade.
     
     
2. Que chegou ao grao máis alto da súa evolución.
   • Exemplo: Chegou á súa plena madurez
     
     .
3. Que non admite ningunha restrición nin excepción.
   • Exemplo: Déronlle plenos poderes para resolver o asunto.
     
     

Substantivo masculino

pleno (sg: pleno; pl: plenos)

1. Reunión de todos os membros, ou xunta xeral, dunha corporación, dun organismo ou dunha cámara lexislativa.
   • Exemplo: Hoxe hai un pleno do Congreso dos Deputados.
     
     
2. Nos xogos de azar, acertar todos os resultados.
   • Exemplo: Logrou un pleno na quiniela.
     
     

Termos relacionados

de pleno, dedicación plena, dominio pleno, en pleno, verbo pleno, vogal plena