planar
Aparencia
Galego
- Etimoloxía: de plano.
- Pronuncia: /plaˈnaɾ/ (AFI)
planar transitivo
1. Deixar unha superficie sen engurras nin asperezas.
planar pronominal
2. (Figurado) Conformarse ó perder un o pulo ou o ánimo.
planar intransitivo
3. Manterse unha ave no aire sen case mover as ás.
4. Manterse un aeroplano no aire sen empregar o motor.
Sinónimos
1. achandar, alisar, aplanar.
2. abater, chafar, aplanar.
3. aboiar
4. aboiar
Termos relacionados
planar transitivo
1. Quitar a pela, tona ou para a froitas, tubérculos ou legumes
2. Arrincar as malas herbas prexudiciais.
Sinónimos
1. depenar, escascar, espelizar, estonar, mondar, parar, pelar, aplanar.
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
Infinitivo | planar |
Xerundio | planando |
Participio | planado, planada, planados, planadas |
1 Vostede(s) |