hipermetropía

Galego

• Pronuncia: /ipeɾmetɾɔˈpia̝/ (AFI)

Substantivo feminino

hipermetropía (sg: hipermetropía; pl: hipermetropías)

1. (Patoloxía) Defecto ocular da refracción que consiste en que os raios de luz inciden no ollo humano, converxendo detrás da retina, formando desta maneira o foco ou imaxe. É debida case sempre a que o ollo é moi curto no seu eixo antroposterior, e fai que sexa difícil ver con claridade o que se atopa preto do ollo.

Termos relacionados

• hipermetrope
• hipermetrópico

Traducións

• Alemán: Hypermetropie ^(de)
• Castelán: hipermetropía ^(es)
• Catalán: hipermetropia ^(ca)
• Chinés: 远视 ^(zh)
• Francés: hypermétropie ^(fr)
• Inglés: hypermetropia ^(en)
• Islandés: fjarsýni ^(is)
• Italiano: ipermetropia ^(it)
• Polaco: nadwzroczność ^(pl), dalekowzroczność ^(pl)
• Portugués: hipermetropia ^(pt)
• Vasco: hipermetropia ^(eu)

Castelán

Substantivo feminino

hipermetropía (sg: hipermetropía; pl: hipermetropías)

1. (Patoloxía) Hipermetropía.

Termos relacionados

• hipermétrope
• hipermetrópico