imaxe

Galego

• Etimoloxía: do latín imāgō, imāginem, do protoitálico *imā, do protoindoeuropeo *h₂eym-.

• Pronuncia: [i.ˈma.ʃɪ] (AFI)

Substantivo masculino

imaxe (sg: imaxe; pl: imaxes)

1. Representación dun obxecto por medios visuais, gráficos, plásticos ou fotográficos.
2. Estampa ordinariamente gravada e coloreada máis ou menos groseiramente.
3. Efixie ou pintura de Xesús, da Virxe ou dun santo. Por extensión pode tamén ser a representación plástica dunha persoa ou cousa.
4. Idea, representación mental.
5. Para falar da semellanza entre duas cousas.
6. (Física) En óptica:
   1. Imaxe real: A que se produce polo concurso dos raios de luz no foco real dun espello cóncavo ou dunha lente converxente.
   2. Imaxe virtual: A formada aparentemente detrás do espello.
7. Fotografía e artes gráficas: Reprodución da figura dun obxecto pola combinación dos raios de luz.
8. (Lingüística) Representación viva e eficaz dunha cousa por medio da linguaxe.
9. (Literatura) Figura literaria. Metáfora pola cal se fai unha idea máis viva e máis sensible, prestándose ao obxecto do cal se fala das formas, das aparencias, das calidades tomadas a outros obxectos.
10. (Matemáticas) Elemento que se asocia a outro nunha correspondencia.

Traducións

• Alemán: Abbild ^(de).
• Castelán: imagen ^(es).
• Francés: image ^(fr).
• Inglés: image ^(en).
• Italiano: immagine ^(it).
• Portugués: imagem ^(pt)
• Vasco: irudi ^(eu).