fiar

Galego

fiar¹

• Etimoloxía: do latín filāre.

• Pronuncia: /fiˈaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

fiar

1. Facer fío a partir de fibras téxtiles.
2. (Tecnoloxía) Converter un material nun fío por medio dun proceso de extrusión.
3. Elaborar a araña os seus fíos, un verme a seda, ou outros animais semellantes unha tea ou casulo.

Termos relacionados

• fiar fino

Traducións

• Alemán: drehen ^(de)
• Castelán: hilar ^(es)
• Chinés: 旋转 ^(zh)
• Inglés: spin ^(en)
• Italiano: filare ^(it)
• Portugués: fiar ^(pt)

fiar²

• Etimoloxía: do latín fidare.

• Pronuncia: /fiˈaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

fiar

1. Dar o aval propio a alguén, como fiador.
   • Sinónimos: afiuzar, afianzar, avalar.
2. Vender sen cobrar no momento.
3. Contar algún segredo ou intimidade.
   • Sinónimos: confiar, revelar.

Verbo pronominal

fiarse

1. Ter plena confianza en algo ou alguén.
   • Antónimos: desconfiar.

Termos relacionados

• de fiar

Traducións

Dar o aval.

Castelán: avalar (es).

Conxugación

Verbo semirregular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	fiar
Xerundio	fiando
Participio	fiado, fiada, fiados, fiadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	fío	fías	fía	fiamos	fiades	fían
	Copretérito	fiaba	fiabas	fiaba	fiabamos	fiabades	fiaban
	Pretérito	fiei	fiaches	fiou	fiamos	fiastes	fiaron
	Antepretérito	fiara	fiaras	fiara	fiaramos	fiarades	fiaran
	Futuro	fiarei	fiarás	fiará	fiaremos	fiaredes	fiarán
	Pospretérito	fiaría	fiarías	fiaría	fiariamos	fiariades	fiarían
Modo Subxuntivo	Presente	fíe	fíes	fíe	fiemos	fiedes	fíen
	Pretérito	fiase	fiases	fiase	fiásemos	fiásedes	fiasen
	Futuro	fiar	fiares	fiar	fiarmos	fiardes	fiaren
Modo Imperativo	Afirmativo		fía	fíe1		fiade	fíen1
	Negativo		fíes	fíe1		fiedes	fíen1
Infinitivo conxugado		fiar	fiares	fiar	fiarmos	fiardes	fiaren

1 Vostede(s)