canoto

Galego

• Pronuncia: /kaˈnoto̝/ (AFI)

Substantivo masculino

canoto (sg: canoto; pl: canotos)

1. Talo de certas plantas tales como a col, o millo ou a pataca.
   • Sinónimos: cano, cañoto, chanteiro, coeiro, coiñeiro, couceiro, penca, trocho.
2. Parte do talo da planta que queda despois de cortar arrimada á raíz.
   • Sinónimos: cañoto, canouco, cotaño, coto, couce, toco, trocho.
3. Parte central, carnosa, branca e máis dura da folla de algunhas plantas tales como a acelga ou a verza.
   • Sinónimos: cañoto, carozo, penca.
4. Parte central da espiga de millo, onde están insertados os grans.
   • Sinónimos: cadolo, cañoto, carolo, carón, carozo.
5. Parte central de froitas sen carabuña tales coma a mazá ou a pera.
   • Sinónimos: cañoto, cadrozo, carolo, carozo, corazón.