trocho

Galego

• Pronuncia: /ˈtɾot͡ʃo̝/ (AFI)

Adxectivo

trocho (ms: trocho; mpl: trochos; fs: trocha; fpl: trochas)

1. Que está debilitado.

Substantivo masculino

trocho (sg: trocho; pl: trochos)

1. Pau groso e curto.
   • Sinónimos: tranco, tranqueiro.
   • Exemplo: Cada vez que guindaba o trocho, caía media ducia de castañas.
     
     
2. Trozo de leña cortado para queimar.
3. Pé da verza ou do millo.
   • Sinónimos: cano, canoto, cañoto, chanteiro, coeiro, coiñeiro, couceiro, penca.
4. Parte do talo da planta que queda arrimada á raíz, unha vez cortado.
   • Sinónimos: canoto, canouco, cañoto, cotaño, coto, couce, toco.
5. Rodo do vestido, da falda, etc.

Véxase tamén

• estar trocho