sementar

Galego

• Etimoloxía: de semente.

• Pronuncia: [se.menˈtaɾ] (AFI)

Verbo

sementar

1. Poñer sementes na terra coa intención de se reproduzan.
   • Sinónimos: botar, plantar.
2. (Figurado) Deixar caer obxectos que se espallan en distintas direccións.
   • Sinónimos: ciscallar, ciscar, espallar, esparexer.
3. (Figurado) Ciscar obxectos nun lugar deixándoo todo ocupado, cubrindo unha superficie.
4. (Figurado) Dar comezo a algo, que sexa orixe ou principio de algo.

Termos relacionados

• semente
• sementeira
• sementeiro

Traducións

• Castelán: sembrar ^(es)
• Francés: semer ^(fr)
• Inglés: sow ^(en), seed ^(en)
• Italiano: seminare ^(it)
• Portugués: semear ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	sementar
Xerundio	sementando
Participio	sementado, sementada, sementados, sementadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	semento	sementas	sementa	sementamos	sementades	sementan
	Copretérito	sementaba	sementabas	sementaba	sementabamos	sementabades	sementaban
	Pretérito	sementei	sementaches	sementou	sementamos	sementastes	sementaron
	Antepretérito	sementara	sementaras	sementara	sementaramos	sementarades	sementaran
	Futuro	sementarei	sementarás	sementará	sementaremos	sementaredes	sementarán
	Pospretérito	sementaría	sementarías	sementaría	sementariamos	sementariades	sementarían
Modo Subxuntivo	Presente	semente	sementes	semente	sementemos	sementedes	sementen
	Pretérito	sementase	sementases	sementase	sementásemos	sementásedes	sementasen
	Futuro	sementar	sementares	sementar	sementarmos	sementardes	sementaren
Modo Imperativo	Afirmativo		sementa	semente1	sementemos	sementade	sementen1
	Negativo		sementes	semente1	sementemos	sementedes	sementen1
Infinitivo conxugado		sementar	sementares	sementar	sementarmos	sementardes	sementaren

1 Vostede(s)