amebeo
Galego
Etimoloxía: do latín amoebaeus, do grego antigo ἀμοιβαῖος (amoibaîos, "recíproco"), de ἀμοιβή (amoibḗ, "cambio").
Pronuncia: /ameˈβeo̝/ (AFI)
Substantivo masculino
amebeo (sg: amebeo; pl: amebeos)
- (Literatura) Composición no que os personaxes interveñen alternativamente con estrofas da mesma duración.
- (Literatura) Pé da poesía grega e latina composto por dúas sílabas longas, máis dúas curtas, e outra longa.
Traducións
Adxectivo
amebeo (ms: amebeo; mpl: amebeos; fs: amebea; fpl: amebeas)
- (Literatura) Dise do canto no que os personaxes interveñen alternativamente con estrofas da mesma duración.
- (Literatura) Dise do pé da poesía clásica antes descrito.