voar

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués voar, do latín volare, presente activo infinitivo de volō.

• Pronuncia: /boˈaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

voar

1. Viaxar polo aire.
2. (Figurado) Pasar, espallarse rapidamente.

Verbo transitivo

voar

1. Facer estoupar algo mediante explosivos.

Termos relacionados

• voador
• voadura
• voante
• voo

Traducións

• Alemán: fliegen ^(de).
• Bretón: nijal ^(br)
• Búlgaro: летя ^(bg), хвърча ^(bg)
• Castelán: volar ^(es).
• Catalán: volar ^(ca).
• Chinés: 飞行 ^(zh)
• Danés: flyve ^(da)
• Esloveno: leteti ^(sl)
• Finés: lentää ^(fi)
• Francés: voler ^(fr).
• Inglés: fly ^(en).
• Islandés: fljúga ^(is)
• Italiano: volare ^(it).
• Neerlandés: vliegen ^(nl).
• Polaco: latać ^(pl).
• Portugués: voar ^(pt).
• Ruso: летать ^(ru).
• Sueco: flyga ^(sv)
• Vasco: hegan egin ^(eu)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	voar
Xerundio	voando
Participio	voado, voada, voados, voadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	voo	voas	voa	voamos	voades	voan
	Copretérito	voaba	voabas	voaba	voabamos	voabades	voaban
	Pretérito	voei	voaches	voou	voamos	voastes	voaron
	Antepretérito	voara	voaras	voara	voaramos	voarades	voaran
	Futuro	voarei	voarás	voará	voaremos	voaredes	voarán
	Pospretérito	voaría	voarías	voaría	voariamos	voariades	voarían
Modo Subxuntivo	Presente	voe	voes	voe	voemos	voedes	voen
	Pretérito	voase	voases	voase	voásemos	voásedes	voasen
	Futuro	voar	voares	voar	voarmos	voardes	voaren
Modo Imperativo	Afirmativo		voa	voe1	voemos	voade	voen1
	Negativo		voes	voe1	voemos	voedes	voen1
Infinitivo conxugado		voar	voares	voar	voarmos	voardes	voaren

1 Vostede(s)

Escocés

• Etimoloxía: do nórdico antigo vár.

• Pronuncia: /vo:r/ (AFI)

Substantivo

voar

1. (Tempo) Primavera.

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués voar, do latín volare, presente activo infinitivo de volo.

Verbo

voar

1. Voar.