teca

Galego

• Pronuncia: [ˈtɛ.kɐ] (AFI)

teca¹

Substantivo feminino

teca (sg: teca; pl: tecas)

1. (Botánica) Árbore da familia das verbenáceas (Tectona grandis), da que se extrae unha madeira amarela usada en carpintaría.
2. Madeira desta árbore.

Traducións

• Castelán: teca ^(es)
• Chinés: 柚木 ^(zh)
• Francés: teck ^(fr)
• Inglés: teak ^(en)
• Portugués: teca ^(pt)

teca²

Substantivo feminino

teca (sg: teca; pl: tecas)

1. Caixiña na que se garda unha reliquia.
2. (Botánica) Cada unha das metades da antera compostas por sacos polínicos.
3. (Micoloxía) Célula na que se forman as esporas dalgúns fungos.
4. (Zooloxía) Coiraza ou cuberta protectora dalgúns organismos protistas.
5. (Medicina) Caixa, envoltura, vaíña, principalmente a vaíña dos tendóns.
6. (Medicina) Envoltura dos folículos ováricos.
7. (Medicina) Estrutura en forma de cápsula que permite o crecemento dos vasos sanguíneos proporcionando apoio nutricional ao folículo ovárico durante o desenvolvemento folicular.