soar

Galego

• Pronuncia: /soˈaɾ/ (AFI)

soar¹

• Etimoloxía: do latín sonāre.

Verbo intransitivo

soar

1. Producir ou emitir un son.
2. Producir certa impresión ou ter certa aparencia.
3. Facerse ou resultar coñecido algo ou alguén.

Traducións

• Alemán: klingen ^(de)
• Castelán: sonar ^(es).
• Inglés: sound ^(en)
• Portugués: soar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	soar
Xerundio	soando
Participio	soado, soada, soados, soadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	soo	soas	soa	soamos	soades	soan
	Copretérito	soaba	soabas	soaba	soabamos	soabades	soaban
	Pretérito	soei	soaches	soou	soamos	soastes	soaron
	Antepretérito	soara	soaras	soara	soaramos	soarades	soaran
	Futuro	soarei	soarás	soará	soaremos	soaredes	soarán
	Pospretérito	soaría	soarías	soaría	soariamos	soariades	soarían
Modo Subxuntivo	Presente	soe	soes	soe	soemos	soedes	soen
	Pretérito	soase	soases	soase	soásemos	soásedes	soasen
	Futuro	soar	soares	soar	soarmos	soardes	soaren
Modo Imperativo	Afirmativo		soa	soe1	soemos	soade	soen1
	Negativo		soes	soe1	soemos	soedes	soen1
Infinitivo conxugado		soar	soares	soar	soarmos	soardes	soaren

1 Vostede(s)

soar²

• Etimoloxía: do latín solu.

Substantivo masculino

soar (sg: soar; pl: soares)

1. Terreo edificable.

Traducións

• Alemán: Baugelände ^(de), Bauplatz ^(de), Stammsitz ^(de), Stammschloss ^(de)
• Castelán: solar ^(es).
• Portugués: solar ^(pt)