ruxir

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués rogir, do latín rugīre.

• Pronuncia: /ruˈʃiɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

ruxir

1. Emitir unha fera un son característico forte e rouco.
   • Sinónimos: bramar, bruar.
2. Emitir algo un son semellante.
3. (Figurado) Botar alguén fortes berros.
   • Sinónimos: aturrar, berrar, berregar, bradar, bramar, garnear, gritar.

Termos relacionados

• ruxerruxe
• ruxida
• ruxideira
• ruxido
• ruxidoira

Traducións

• Alemán: brüllen ^(de)
• Castelán: rugir ^(es)
• Chinés: 咆哮 ^(zh)
• Francés: rugir ^(fr)
• Inglés: roar ^(en)
• Italiano: ruggire ^(it)
• Portugués: rugir ^(pt)

Conxugación

Verbo semirregular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	ruxir
Xerundio	ruxindo
Participio	ruxido, ruxida, ruxidos, ruxidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	ruxo	roxes	roxe	ruximos	ruxides	roxen
	Copretérito	ruxía	ruxías	ruxía	ruxiamos	ruxiades	ruxían
	Pretérito	ruxín	ruxiches	ruxiu	ruximos	ruxistes	ruxiron
	Antepretérito	ruxira	ruxiras	ruxira	ruxiramos	ruxirades	ruxiran
	Futuro	ruxirei	ruxirás	ruxirá	ruxiremos	ruxiredes	ruxirán
	Pospretérito	ruxiría	ruxirías	ruxiría	ruxiriamos	ruxiriades	ruxirían
Modo Subxuntivo	Presente	ruxa	ruxas	ruxa	ruxamos	ruxades	ruxan
	Pretérito	ruxise	ruxises	ruxise	ruxísemos	ruxísedes	ruxisen
	Futuro	ruxir	ruxires	ruxir	ruxirmos	ruxirdes	ruxiren
Modo Imperativo	Afirmativo		ruxe	ruxa1		ruxide	ruxan1
	Negativo		ruxas	ruxa1		ruxades	ruxan1
Infinitivo conxugado		ruxir	ruxires	ruxir	ruxirmos	ruxirdes	ruxiren

1 Vostede(s)