pementa branca

Galego

• Etimoloxía: de pementa, do latín pigmentum, e branco.

Locución substantiva feminina

pementa branca (sg: pementa branca; pl: pementas brancas)

1. (Alimentación) (Botánica) Froito da pementeira (Piper nigrum), maduro, que macerados en auga, sen codia (pericarpo), son empregados como condimento na cociña, de sabor picante lixeiro.

Traducións

• Castelán: pimienta blanca ^(es)
• Inglés: white pepper ^(en)
• Portugués: pimenta branca ^(pt)

Referencias

VV. AA. (2012). Dicionario de alimentación e restauración. p. 189. ISBN 9788445350560.