orgullo

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués orgullo, do catalán orgull, do fráncico *urgôlî, do protoxermánico *uzgōljō.

• Pronuncia: /ɔɾˈɣuʎo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

orgullo (sg: orgullo; pl: orgullos)

1. Consideración boa que se ten de algo ou alguén co que se ten relación, ou dun mesmo.
2. Estima excesiva dun mesmo, das súas calidades, etc.
   • Exemplo: O orgullo cegábao, impedíndolle ver os seus límites.
     
     
   • Sinónimos: altivez, altiveza, arrogancia, chulería, fachenda, fatuidade, flato, fumes, fungos, narcisismo, ostentación, oufanía, petulancia, presunción, soberbia, vaidade, vangloria, xactancia.
   • Antónimos: humildade, modestia.

Termos relacionados

• orgullosamente
• orgulloso

Traducións

• Castelán: altanería ^(es), arrogancia ^(es), fatuidad ^(es), orgullo ^(es), ostentación ^(es), soberbia ^(es), ufanía ^(es), vanidad ^(es).
• Catalán: orgull ^(ca)
• Francés: amour-propre ^(fr), arrogance ^(fr), fatuité ^(fr), orgueil ^(fr), vanité ^(fr)
• Inglés: pride ^(en), vanity ^(en).
• Italiano: orgoglio ^(it)
• Occitano: orguèlh ^(oc), orgulh ^(oc)
• Portugués: orgulho ^(pt), vaidade ^(pt).
• Vasco: hantuste ^(eu), handiuste ^(eu), harrotasun ^(eu)