feo
Saltar á navegación
Saltar á procura
Galego
feo1
Pronuncia: [ˈfe.ʊ] (AFI)
Substantivo masculino
feo (sg: feo; pl: feos)
- (Botánica) Planta anual da familia das gramíneas ou poáceas, Aira caryophyllea, de caules finos, erectos, de até 40 cm, follas lineares e panículas laxas, con espiguiñas que conteñen dúas flores, que vive en terreos silíceos.
- (Botánica) Nome común de distintas especies de plantas herbáceas.
- Exemplo: Feo bravo. Feo gris.
- Herba de prado segada e secada ao sol, que se almacena para alimentar ao gando durante o inverno.
- Sinónimos: herba seca.
Locución substantiva masculina
- Feo bravo. (Botánica) Planta herbácea da familia das gramíneas ou poáceas, Deschampia flexuosa, perenne, de caules de 20 a 100 cm, erectos, lisos, con ramas flexuosas, capilares, que levan espículas de 4 a 6 mm, purpúreas, pardas ou prateadas, brillantes; follas pequenas, estreitas, veludas, e inflorescencias delicadas, en panículas frouxas, que vive en lugares secos, areosos ou en breixais. En Galicia falta nas zonas baixas.
- Feo de praia. (Botánica) Planta da familia das gramíneas ou poáceas, Ammophila arenaria = Psamma australis, perenne, robusta, glabra, con caules de até 1,20 m que xorden de rizomas reptantes; follas convolutas, ríxidas, acabadas en punta, con costelas na face, de cor verde agrisada, e inflorescencias densas, terminais, cilíndricas, de cor abrancazada. Vive nas dunas do litoral da rexión mediterránea e as costas atlánticas europeas, até Galicia.
- Feo gris. (Botánica) Planta da familia das gramíneas ou poáceas, Agrostis stolonifera = A. alba, perenne, con estolóns longos (de até 2 m) e caules aéreos de até 1 m, con follas variábeis, de planas a filiformes, e inflorescencias en panículas lasas e abertas durante a antese, pero que despois se contraen adoptando a aparencia dunha espiga bastante densa. Vive en prados, bosques claros, beiras de camiños, areais e marismas de toda Europa. É unha especie moi variábel, e en Galicia distínguense dúas variedades, que corresponden ao ecotipo costeiro, Agrostis stolonifera pseudopungens, con follas picantes de 1 a 2 mm de largura, e a dos prados do interior, A. stolonifera stolonifera, con follas de 2 a 4 mm de largo.
Traducións
Traducións
Véxase tamén
http://calphotos.berkeley.edu/imgs/128x192/0000_0000/0404/0406.jpeg
feo2
- Pronuncia: [ˈfe.ʊ] (AFI)
Adxectivo
feo (ms: feo; mpl: feos; fs: fea; fpl: feas)
- Persoa ou cousa de aspecto desagradable.
- Exemplo: Vaia mozo feo que fuches buscar!.
- Condenable, repugnante, indigno.
- Exemplo: Facer iso estivo moi feo, a verdade.
- (Figurado) Malo, complicado, preocupante.
- Exemplo: O futuro da construción está cada día máis feo.
Substantivo masculino
feo (sg: feo; pl: feos)
Sinónimos
Traducións
Traducións
Expresión
- Facer un feo [a alguén]. Portarse de forma desagradable, ofender dalgún xeito.
Castelán
- Pronuncia: [ˈfe.o] (AFI)
Adxectivo
feo (ms: feo; mpl: feos; fs: fea; fpl: feas)
- Feo.
Termos relacionados
Expresión
Categorías:
- Galego
- Entradas en galego derivadas do latín
- Entradas en galego con etimoloxía
- Entradas en galego con transcrición fonolóxica
- Substantivos masculinos en galego
- Botánica en galego
- Locucións substantivas
- Adxectivos en galego
- Figurado en galego
- Castelán
- Entradas en castelán derivadas do latín
- Entradas en castelán con etimoloxía
- Entradas en castelán con transcrición fonolóxica
- Adxectivos en castelán
- Expresións