falso

Galego

• Etimoloxía: do latín falsus.

• Pronuncia: /ˈfalso̝/ (AFI)

Adxectivo

falso (ms: falso; mpl: falsos; fs: falsa; fpl: falsas)

1. Que non é real.
2. Que intenta imitar algo con intención de enganar.
3. Que é dubidoso de que se corresponda co que semella.
4. Dise da persoa que aparenta calidades que non ten,
   • Antónimos: honesto, honrado.
5. Dise de algo que foi falsificado para facer unha fraude.
   • Sinónimos: ilexítimo, inauténtico.
   • Antónimos: auténtico, lexítimo, verdadeiro.
6. Dise do animal que ataca ou dá couces sen motivo aparente.
7. Que se asemella moito a algo.
8. Dito dun elemento arquitectónico que suple a ausencia de forza ou dimensións nunha construción.

Sinónimos

• ficticio, incerto

Antónimos

• veraz, verdadeiro

Termos relacionados

• costela falsa
• en falso
• falsa alarma
• falso amigo
• falso bordón
• falsos de chancelaría
• falso testemuño
• falsa unión

Traducións

• Alemán: falsch ^(de)
• Castelán: falso ^(es)
• Chinés: 虚假 ^(zh)
• Francés: faux ^(fr)
• Inglés: false ^(en)
• Italiano: falso ^(it)
• Portugués: falso ^(pt)

Substantivo masculino

falso (sg: falso; pl: falsos)

1. Documento feito intencionadamente que non corresponde cun feito xurídico auténtico.

Italiano

• Escoitar: «falso» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

falso

1. Falsidade.